Φαρμακευτική αλλεργία

Οι φαρμακευτικές αλλεργίες, (αντιδράσεις υπερευαισθησίας) ποικίλουν σε διάρκεια, σε συχνότητα και σε επικινδυνότητα, ανάλογα:

  • Με το είδος της φαρμακευτικής ουσίας που τις προκάλεσε.
  • Το χρόνο που μεσολάβησε ως την έναρξη της αντίδρασης.

– Πώς διακρίνονται;

  • Διακρίνονται σε άμεσες ή επιβραδυνόμενες, ανάλογα με το χρονικό σημείο της εκδήλωσης τους κατά την πορεία της θεραπείας.

– Πώς και πότε εμφανίζονται οι άμεσου τύπου φαρμακευτικές αντιδράσεις;

  • Εμφανίζονται συνήθως εντός της πρώτης ώρας μετά τη λήψη κάποιας φαρμακευτικής αγωγής (π.χ. αντιβίωσης).

–  Με ποια συμπτώματα συνήθως εκδηλώνονται οι αντιδράσεις άμεσου τύπου;

  • Τα τυπικά συμπτώματα με τα οποία εμφανίζονται είναι η κνίδωση, το αγγειοοίδημα, η επιπεφυκίτιδα, η ρινίτιδα, ο βρογχόσπασμος, τα γαστρεντερικά συμπτώματα (ναυτία, έμετοι, διάρροιες, κοιλιαλγία) και η συστηματική αναφυλαξία.

– Ποια φάρμακα προκαλούν συχνότερα φαρμακευτικές αντιδράσεις άμεσου τύπου;

  • Τα αντιβιοτικά που ανήκουν στο β-λακταμικό δακτύλιο, όπως η πενικιλλίνη, η αμοξυκιλλίνη, η αμπικιλλίνη και οι κεφαλοσπορίνες.
  • Αντιβιοτικά άλλων κατηγοριών, όπως οι κινολόνες.
  • Τα αντιφλεγμονώδη.
  • Τα παυσίπονα.
  • Τα αναισθητικά φάρμακα (τοπικά και γενικά αναισθητικά).
  • Τα σκιαγραφικά φάρμακα (που χρησιμοποιούνται για τη ακτινολογική απεικόνιση).

Ποια φάρμακα συχνότερα προκαλούνε τις αλλεργικές αντιδράσεις επιβραδυνόμενου τύπου;

  • Τα συνηθέστερα είναι:
    α) τα αντιβιοτικά φάρμακα,
    β) τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα,
    γ) φαρμακευτική αγωγή για την επιληψία,
    δ) φαρμακευτική αγωγή για τη φυματίωση.

– Πώς και πότε εκδηλώνονται οι αλλεργικές αντιδράσεις επιβραδυνόμενου τύπου;

Ο χρόνος εμφάνισης των επιβραδυνόμενων φαρμακευτικών αντιδράσεων δεν είναι σταθερός και ποικίλει:

  • Συνήθως εμφανίζονται μετά την πρώτη ώρα από την χορήγηση του φαρμάκου.
  • Μπορεί όμως να εμφανιστούν προς το τέλος της θεραπείας.
  • Μπορεί όμως να εμφανιστούν ακόμη και μέρες μετά το τέλος της φαρμακευτικής αγωγής.

– Τι πρέπει να προσέξω στις φαρμακευτικές αντιδράσεις επιβραδυνόμενου τύπου;

Σε αυτές συγκαταλέγονται και οι φαρμακευτικές αντιδράσεις που χαρακτηρίζονται ως σύνδρομα φαρμακευτικής αλλεργίας:

  • Το σταθερό φαρμακευτικό εξάνθημα.
  • Η οξεία γενικευμένη εξανθηματική φλυκταίνωση.
  • Το A.G.E.P. (Acute Generalized Exanthematous Pustulosis).
  • Το σύνδρομο D.R.E.S.S. (Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptoms).
  • Το σύνδρομο Stevens- Johnson.
  • Το σύνδρομο TEN (Toxic Epidermal Necrolysis).

Ο βαθμός επικινδυνότητάς τους ποικίλει και η διάγνωσή τους από ειδικό αλλεργιολόγο πρέπει να γίνεται το ταχύτερο.

– Πώς επιτυγχάνεται η κατάλληλη διάγνωση των φαρμακευτικών αντιδράσεων;

Η σωστή διάγνωση, θα επιφέρει και το επιθυμητό αποτέλεσμα μέσω:

  • Έγκυρου αλλεργικού ιστορικού από τον ειδικό αλλεργιολόγο.
  • Ειδικών διαμορφωμένων ερωτηματολογίων (προς αποφυγή λαθών και παράλειψης σημαντικής πληροφορίας).
  • Διενέργειας  των ειδικών δερματικών δοκιμασιών (SPT’s και I.D. tests), για τη διερεύνηση των υπερευαισθησιών άμεσου τύπου.
  • Ειδικών εξετάσεων της Μοριακής Αλλεργιολογίας (B.A.T).
Μενού